کیت بیوشیمی اسید اوریک دلتا درمان (آدیت) URIC ACID (UA) delta darman (Audit) 200 ml

اسید اوریک (Uric acid) ترکیب آلی از عناصر کربن، اکسیژن، نیتروژن و هیدروژن می‌باشد که در بدن انسان، از شکستن پورین ایجاد شده و فرآورده نهایی حاصل از تجزیه اسیدهای هسته سلولی است. این متابولیت به طور عمده در تشخیص و درمان نارسایی کلیوی استفاده می شود.

اسید اوریک به طور عمده در کبد و روده ساخته می‌شود و دفع آن نیز به وسیله کلیه‌ها (3/2) و روده (حدود 3/1) انجام می‌شود. این متابولیت به طور عمده در تشخیص و درمان نارسایی کلیوی استفاده می شود.

• کاربرد بالینی :

افزایش اسید اوریک می‌تواند نشان‌دهنده یک بیماری مانند سرطان باشد یا به علت مصرف داروهای شیمی‌درمانی، مصرف الکل، مصرف گوشت فراوان، چاقی و یا افزایش تری‌گلیسرید خون باشد. نقرس یکی از عوارض افزایش اسید اوریک است که در اثر رسوب بلورهای اسید اوریک در مفاصل بدن به‌ خصوص مفصل‌های پا ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند مفاصل بزرگ پا مانند زانو را درگیر کند و علاوه بر درد، به ایجاد التهاب و در نهایت، تخریب آنها در طول زمان بیانجامد. اندازه گیری این متابولیت، به طور عمده در تشخیص و درمان نارسایی کلیوی استفاده می شود و افزایش سطح اسید اوریک ادرار، اوریکوزوری نامیده می شود. اسید اوریک می تواند در ادرار، فوق اشباع و کریستالی گردد و سنگ های ادراری را تشکیل دهد که می توانند سیستم کلیوی را مسدود سازند.

یکی از مهم ترین راه های کاهش اسید اوریک بالا، پیروی از رژیم غذایی سالم و اصولی است و در صورتی که با رعایت تدابیر غذایی اسید اوریک پایین نیاید، می توان طبق تجویز پزشک پس از انجام برخی آزمون های تشخیصی، داروهایی برای کاهش اسید اوریک بالا مصرف کرد. مبتلایان به اسید اوریک بالا باید از مصرف غذاهایی که پروتئین بالایی دارند پرهیز کنند. این غذاها سرشار از پورین هستند و سبب تولید اسید اوریک بسیار زیادی در بدن می شوند. گوشت قرمز، برخی از انواع ماهی، میگو، کله پاچه و احشای داخلی دام نظیر مغز، جگر و از این جمله اند.

علاوه بر مصرف نوکلئوتیدهای پورینی، استرس، خطاهای ژنتیکی، متابولیسم پورین ها، سرطان متاستاز داده، شیمی درمانی، مولتیپل مایلوما، همولیز، رابدومیوزلیز، ورزش سنگین، سوختگی ها، له شدگی ها، تشنج صرعی، انفارکتوس میوکارد،کاهش تصفیه ایدیوپاتیک، بیماری کلیوی، اسیدوز، هایپوتیروئیدی، توکسمی حاملگی،  الکلیسم و شوک، باعث بالا رفتن اسیداوریک می شوند.

کاهش اسید اوریک خون در مشکلاتی نظیر: بیماری ویلسون، سندرم فانکونی، مسمومیت با سرب و آتروفی زرد کبدی ، دیده می شود.

• عوامل مداخله گر:

داروهایی نظیر اسیدآسکوربیک، آسپرین، کافئین، دیازوکسید، اپینفرین، اتامبوتول، لوودوپا، اسیدنیکوتینیک، فنوتیازین ها و تئوفیلین باعث بالا رفتن اسید اوریک می شوند، از طرف دیگر داروهای متیل دوپا، آلوپورینول، آسپرین در دوز بالا، آزوتیوپرین، کلوفیبرات، دیورتیک ها، کورتیکواستروئیدها، استروژن ها، انفوزیون های گلوکز و وارفارین سبب کاهش اسید اوریک می شوند.