محیط EMB آگار سه خانه زیست رویش Zist Royesh Eosin Methylene Blue Agar 10cm

محیط کشت EMB (ائوزین متیلن بلو) محیطی انتخابی افتراقی است که در جداسازی و تشخیص گونه های خانواده انتروباکتریاسه به کار می رود. به دلیل وجود رنگ هایی مثل ائوزین و متیلن بلو در محیط مذکور از رشد باکتری های گرم مثبت و باکتری های گرم منفی سخت رشد جلوگیری به عمل می آید(محیط انتخابی). در این محیط دو قند لاکتوز و ساکارز وجود دارد.

ترکیب و عملکرد محیط کشت EMB آگار

• پپتون: منبع نیتروژن، ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیاز برای رشد باکتری‌ها را فراهم می‌کند.
• لاکتوز و ساکارز: به عنوان منبع کربن و انرژی برای باکتری‌های تخمیر کننده عمل می‌کنند.
• فسفات دی‌پتاسیم: pH محیط را تنظیم می‌کند.
• ائوزین Y و متیلن بلو: این رنگ‌ها نقش انتخابی و افتراقی دارند. متیلن بلو از رشد بسیاری از باکتری‌های گرم مثبت جلوگیری می‌کند و ائوزین Y به تغییرات pH حساس است و در محیط‌های اسیدی رنگ تیره ایجاد می‌کند.

کاربردهای محیط کشت EMB آگار

• جداسازی و شناسایی کلی‌فرم‌ها: این محیط کشت به طور گسترده برای جداسازی و شناسایی کلی‌فرم‌ها (باکتری‌های گرم منفی روده‌ای) از نمونه‌های آب، غذا و مدفوع استفاده می‌شود.
• تشخیص سالمونلا و شیگلا: باکتری‌های جنس سالمونلا و شیگلا معمولاً لاکتوز را تخمیر نمی‌کنند و در این محیط کلنی‌های بی‌رنگ یا صورتی کم رنگ ایجاد می‌کنند.
• تعیین کیفیت میکروبی مواد غذایی: از این محیط کشت برای ارزیابی کیفیت میکروبی مواد غذایی، به ویژه محصولات لبنی، استفاده می‌شود.

این محیط کشت افتراقی می تواند باکتری های گرم منفی خانواده انتروباکتریاسه را بر اساس تخمیر لاکتوز از یکدیگر جدا کند. به همین دلیل برای جداسازی و تشخیص باکتری گرم منفی در نمونه های میکروب شناسی کاربرد بسیاری دارد. همچنین تخمیر لاکتوز را میتوان در این محیط بررسی نمود.

باکتری های لاکتوز مثبت مانند E.coli کلنی های سبز رنگ با جلای فلزی دارند. باکتری های لاکتوز مثبت ضعیف مانند کلبسیلا، انتروباکتر و سراشیا بعد از ۲۴ تا ۴۸ ساعت کلنی های صورتی تا بنفش ایجاد می کنند. باکتری های لاکتوز منفی مانند سالمونلا و شیگلا نیز به صورت کلنی های براق و بی رنگ رشد می کنند.

تفسیر نتایج

• کلنی‌های آبی تیره با درخشش فلزی: نشان‌دهنده تخمیر لاکتوز توسط باکتری‌های روده‌ای است.
• کلنی‌های صورتی کم رنگ یا بی‌رنگ: نشان‌دهنده عدم تخمیر لاکتوز است و ممکن است مربوط به سالمونلا، شیگلا یا سایر باکتری‌های غیر تخمیر کننده لاکتوز باشد.
• کلنی‌های بی‌رنگ با مرکز سیاه: ممکن است مربوط به تخمیر ساکارز باشد.

محدودیت‌ها

• عدم اختصاصیت کامل: برخی از باکتری‌های گرم منفی غیر روده‌ای نیز ممکن است در این محیط رشد کنند.
• تداخل با برخی رنگ‌ها: برخی از رنگ‌ها و مواد شیمیایی ممکن است با عملکرد رنگ‌های ائوزین و متیلن بلو تداخل داشته باشند.

توجه: برای تفسیر دقیق نتایج و شناسایی دقیق گونه‌های باکتریایی، انجام تست‌های تکمیلی مانند تست‌های بیوشیمیایی و تست‌های مولکولی ضروری است.